Çocukluğuma dair çok detaylı şeyler hatırlayamıyorum ama tonton tutkumu unutmam mümkün değil.
Hafta sonu geldiğinde yayınlanmadığı için ağlayıp kendimi paralardım. Bir de bunun Monçiçi versiyonu var ki onu da bir ara -hala sakladığım oyuncaklarımı fotoğraflayabilirsem- paylaşacağım.:)
Üşengeçlikten kurtulmak için ihtiyacım olan sloganı buldum " Hop hop hop değiş tonton!". Üzerimdeki tembellik uçsun gitsin patlarcasına enerji dolayım.:)
Tamamlayalı aylar olan ancak anca paylaşıma gelen çay kutularım var.
Pembeler maviler...
Hazırlanmayı bekleyen dört uyku gözlüğü ve bir boyunluk var.
Fazla bekletmeye gelmez küserler maazallah.:)
Sevgilerimle...